Psalm 22:3
"Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten, verre zijnde van mijn verlossing, bij de woorden van mijn jammerklacht? Mijn God, ik roep des daags, en Gij antwoordt niet, en des nachts, en ik kom niet tot stilte. Nochtans zijt Gij de Heilige, die troont op de lofzangen Israels. Op U hebben onze vaderen vertrouwd, zij hebben vertrouwd, en Gij deedt hen ontkomen; tot U hebben zij geroepen en zij werden gered, op U hebben zij vertrouwd en zij zijn niet beschaamd. Maar ik ben een worm en geen man, een smaad voor de mensen en veracht door het volk. Allen die mij zien, bespotten mij, zij steken de lip uit, zij schudden het hoofd: Wentel het op de HERE; laat die hem verlossen, hem redden, Hij heeft immers welgevallen aan hem!"
Deze Psalm van David zal iedereen herkennen als een Messiaanse Psalm. We zien hier in prachtige bewoordingen de wanhoop van Jezus. Hij staat er helemaal alleen voor. Er zijn geen helpers, alleen haters, spotters en vijanden. “Mijn God, mijn God, waarom hebt Gij mij verlaten?” En dan, midden in de ellende is daar die prachtige zin: “Nochtans zijt Gij de Heilige.” Wat een liefde voor Zijn Vader spreekt daaruit. En ook, wat een geloof en wat een aanbidding. Je hoort de spotters roepen: “Anderen heeft Hij verlost, laat Hij nu zichzelf redden!” En het antwoord van Jezus is aanbidding: Nochtans zijt Gij de heilige. Het is goed deze zin in je op te nemen, leer hem uit je hoofd, zodat je hem gebruiken kan als je zelf in een situatie bent van wanhoop en ellende. “Nochtans zijt Gij de heilige.” Wat een kracht, wat een glorie, wat een terechte uitspraak van geloof.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten