Psalm 108:4
"Een lied. Een psalm van David. Mijn hart is gerust, o God, ik wil zingen, psalmzingen, ja van harte. Waak op, harp en citer, ik wil het morgenrood wekken. Ik zal U loven, o HERE, onder de volken, U psalmzingen onder de natien, want hoger dan de hemel is uw goedertierenheid, tot aan de wolken reikt uw trouw."
Wat zijn dat toch kostelijke momenten, wanneer je overweldigd wordt door vreugde, omdat je Gods grootheid ziet. We kennen van David ook psalmen waarin hij het uitroept naar God van ellende, maar hier is hij heel anders. Hoger dan de hemel is uw goedertierenheid. Zo hoog en dan nog meer, nog hoger en nog verder. Wat voor woorden kun je bedenken wanneer God je overweldigt? Tot aan de wolken reikt uw trouw, lijkt dan al weer wat dichterbij, maar het gaat niet om de afstand die wordt uitgedrukt, het gaat om David die onder de indruk is van Gods goedheid. Er zijn geen juiste woorden om God voldoende recht te doen. Daarom vind ik het wel mooi wat David hier zegt. Goedertierenheid en trouw zijn prachtige eigenschappen van God. David nam zijn harp en begon te spelen en te zingen. Hij jubelde het uit over de grootheid van God. Ken je dat gevoel ook uit je eigen leven?
