zaterdag 16 mei 2009

Die in onze vernedering onzer gedacht, want zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid;

Psalm 136:23
"Die in onze vernedering onzer gedacht, want zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid; en ons aan onze tegenstanders ontrukte, want zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid; die spijze geeft aan al wat leeft, want zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid. Looft de God des hemels, want zijn goedertierenheid is tot in eeuwigheid."

Een God die in de vernedering aan ons dacht, dat kan alleen een God zijn vol goedertierenheid en barmhartigheid. Maar wie was er nu in de vernedering? Gaat het hier om onze vernedering? Gaat het hier om onze omstandigheden, om onze slavernij? Beschrijft deze psalm onze ellende en een God die dat aanziet en met ons te doen heeft? Nee, zo mag je wel kijken, maar dan doe je de auteur tekort. Ik zie hierin de vernedering van de Here Jezus, die door te lijden en te sterven aan ons dacht. Hij nam onze ellende op zich, omdat Zijn hart naar ons uitgaat. Dat is nog steeds zo. God is voor ons, omdat Hij een eeuwige goedertierenheid heeft. De liefde die Hij toonde door voor ons te sterven, heeft Hij nog steeds. Wij zijn aan onze tegenstanders ontrukt door de ontferming van God. Looft Hem!