donderdag 25 juni 2009

Hij plaatst mij hoog op een rots.

Psalm 27:5
"Want Hij bergt mij in zijn hut ten dage des kwaads, Hij verbergt mij in het verborgene van zijn tent, Hij plaatst mij hoog op een rots. En nu heft mijn hoofd zich op boven mijn vijanden rondom mij; daarom wil ik in zijn tent offeren offers met geschal, ik wil zingen, ja psalmzingen de HERE."

Christus is de rots. Voor de een een aanstoot voor de ander een fundament. Wie hoog op de rots staat heeft een goed uitzicht. Je moet niet bang zijn om te vallen, want dan kun je niet genieten. Hoogtevrees moet je bij God niet hebben. We staan hoog op de rots en niemand haalt ons er meer af. Onaantastbaar staan we vast op het fundament van genade. We genieten van het vooruitzicht: we gaan steeds beter begrijpen wat God ons geschonken heeft. We gaan steeds meer de kracht ontdekken van zijn woorden en van zijn naam. We gaan steeds meer leven als overwinnaars. Niet alleen wij genieten, maar de Here zelf geniet mee. Hier deed Hij het voor. Zijn lijden en sterven heeft Hij op zich genomen om dit te kunnen beleven. Miljoenen mensen die hoog op de rots staan te genieten van het uitzicht. Heerlijk.