zondag 21 juni 2009

Ik zal uw naam aan mijn broeders verkondigen, in het midden der gemeente zal ik U lofzingen.

Psalm 22:22
"Want honden hebben mij omringd, een bende boosdoeners heeft mij omsingeld, die mijn handen en voeten doorboren. Al mijn beenderen kan ik tellen; zij kijken toe, zij zien met leedvermaak naar mij. Zij verdelen mijn klederen onder elkander en werpen het lot over mijn gewaad. Maar Gij, HERE, wees niet verre; mijn sterkte, haast U mij ter hulpe. Red van het zwaard mijn ziel, mijn eenzame, van het geweld van de hond. Verlos mij uit de muil van de leeuw, en van de horens der woudossen. Gij hebt mij geantwoord! Ik zal uw naam aan mijn broeders verkondigen, in het midden der gemeente zal ik U lofzingen."

Tijdens het lijden van Christus aan het kruis riep Hij uit: ‘Het is volbracht.’ Vanaf dat moment ging de verlossing in werking. De voorhang scheurde open en de troon van God werd toegankelijk voor iedereen. Het zinnetje: ‘Gij hebt mij geantwoord!’ is zo veelzeggend. Daarvoor was het: ‘Waarom hebt gij mij verlaten?’, maar nu is het: ‘Gij hebt mij geantwoord.’ ‘Here wees niet verre, haast U mij ter hulpe, verlos mij.’ Het zijn profetische woorden die David in deze psalm gebruikt om te beschrijven hoe de Christus heeft geworsteld en overwonnen. En nu kan Hij triomfantelijk zeggen: ‘Ik zal uw naam aan mijn broeders verkondigen, in het midden der gemeente zal ik U lofzingen.’ Aan mijn broeders, dat zijn wij. In het midden der gemeente, dat is bij ons. Jezus zelf zal ons de naam van de Vader verkondigen. Het is nu zijn werk onder ons om de Vader te laten zien. En om ons te leren lof te zingen. Het oordeel is voorbij. We zijn broeders en zusters van de Heer geworden. Geboren uit God. Besef je positie. Geen zonde en schuld meer tussen jou en God. Als dat geen reden is voor aanbidding weet ik het niet meer.