Psalm 104:9
“Hij heeft de aarde op haar grondslagen gevestigd, zodat zij nimmermeer wankelt. De waterdiepte; Gij hebt haar als met een kleed bedekt, boven de bergen stonden de wateren; zij vloden voor uw dreigen, zij haastten zich weg voor de stem van uw donder; bergen rezen op, dalen zonken neer op de plaats waar Gij hun grondslag hebt gelegd. Gij hebt een grens gesteld, die zij niet overschrijden: zij zullen de aarde niet weer bedekken.”
God heeft grenzen gesteld. Grenzen voor het water, er zal geen zondvloed meer zijn. Dat betekent niet dat elke beweging van het water nu door God wordt aangestuurd. Jezus moest de zee en de storm tot bedaren brengen, maar zij gaan niet buiten Gods grenzen. Er is slechts een ding waaraan geen grens is gesteld en dat is Gods liefde en genade. Die is voor iedereen altijd beschikbaar. Of we erdoor gezegend worden, hangt echter af van onszelf. Net zoals de storm en de zee kunnen worden beïnvloed door kwade machten, kunnen wij dat ook. Maar wij hebben een eigen wil, wij kunnen tegen elke macht zeggen: ‘Tot hier en niet verder.’ En in de naam van Jezus zullen ze luisteren en gehoorzamen, want die grens heeft God ook gesteld.
