Spreuken 17:27
“Een verstandig mens is karig met zijn woorden, iemand met inzicht is bezonnen.”
Jezus was een man van weinig woorden. Hij kon met enkele zinnen de essentie aangeven van wat Hij bedoelde. Hij gaf daarmee blijk van een groot inzicht. Jacobus zegt, dat iemand die in zijn spreken niet struikelt een volmaakt mens is, in staat zijn hele lichaam te beheersen. Een reden om niet teveel te spreken is ook om te voorkomen dat je verkeerd wordt begrepen. Dan moet je daarna weer uitleggen, dat je dat niet hebt bedoeld. Mensen kunnen zich ook gekwetst voelen door woorden die je spreekt, ook al zijn ze niet kwetsend bedoeld. Spreken is zilver, maar zwijgen is goud. Als je de fouten van een ander ontdekt, is het helemaal niet wijs om te spreken. Zwijgen en denken aan je eigen falen, maakt je reactie mild en voorkomt veroordeling. God is ons genadig door ons onze zonden niet toe te rekenen. Laten we ook genadig zijn voor elkaar en niet teveel spreken. Iemand met inzicht weet dat een goed verstaander aan een half woord genoeg heeft, of zelfs nog minder.
