Spreuken 20:17
“Gestolen voedsel smaakt aanvankelijk goed, maar later lijkt je mond gevuld met kiezels.”
Ik eet wel eens een nootje verpakt in chocolade. Eigenlijk gaat het me meer om de chocolade dan om het nootje, maar dat terzijde. Als de chocolade is weggesmolten – ik kauw er niet op, maar laat het smelten in mijn mond – houd ik het nootje over. Meestal tenminste, want soms bijt je onverwachts op een steentje. Soms kost het je een vulling. Ik spreek uit ervaring, dat merk je wel. Zo’n soort ervaring is het waar de tekst vandaag over spreekt. Als je je eigen nootjes in je eigen chocolade zou verpakken, dan wist je van tevoren dat het goed was. En dat is ook de moraal van de tekst. Als je voedsel wilt, neem dan het goede. Jezus biedt ons Zijn leven aan, van buiten en van binnen betrouwbaar. Geen kiezels en geen zand in je mond. Kom en eet van het goede voedsel dat God je aanbiedt. Het is betaald voor je en dus geen diefstal. Eet van Gods beloftes voor jou. Ze zullen je hart verheugen en je leven zegenen.
