Spreuken 23:14
“Sla het met de stok, en je redt het van het dodenrijk.”
‘Uw stok en uw staf die vertroosten mij’, schrijft David. Hij dacht daarbij vast niet aan het slaan met de stok om aan de dood te ontkomen. Toch kon dat bij schapen nodig zijn, een tik om te voorkomen dat ze bijvoorbeeld in een ravijn zouden storten. Gek genoeg denken veel christenen dat God ons ook op die manier leidt. Af en toe een tik of een slag en dan blijven we wel in het goede spoor. Tegenslagen en rampen worden vaak op die manier opgevat. ‘God zal er wel een bedoeling mee hebben’, wordt er dan gezegd. Maar de waarheid is, dat Jezus die slagen voor ons heeft opgevangen. Hij liet zich slaan om ons van de dood te redden. God voedt ons op vanuit zijn Woord. Dat is het licht op ons pad. Dat woord is levend en krachtig en zal ons steeds wijzen op het volbrachte werk van Jezus. Hoe meer we van Gods liefde begrijpen, hoe beter we op het pad blijven. Gods genade voedt ons op, zonder klappen en zonder stok.
