maandag 17 augustus 2009

Waarlijk, mijn ziel keert zich stil tot God, van Hem is mijn heil;

Psalm 62:1
“Een psalm van David. Waarlijk, mijn ziel keert zich stil tot God, van Hem is mijn heil; waarlijk, Hij is mijn rots en mijn heil, mijn burcht, ik zal niet te zeer wankelen. Hoelang zult gij op een man aanstormen? Gij allen zult omvergestoten worden als een hellende wand, een neerstortende muur.”

Mijn ziel keert zich stil tot God. Wat is dat prachtig gezegd. Niet zeurend en klagend, niet smekend en meelijwekkend, maar stil. Bij Hem kom je in de rust. Want Hij zal je uitredden. Van Hem is mijn heil. Wanneer je dat weet en gelooft, kun je je veilig tot God keren in stilte. Wie zich ook tegenover je gesteld heeft, hij zal omvallen als een muur, een neerstortende wand. Ja, mijn ziel keert zich in stilte tot God, van Hem is mijn heil. Ik zal niet wankelen.