woensdag 1 juli 2009

Gij vergaaft de schuld mijner zonden.

Psalm 32:5
"Mijn zonde maakte ik U bekend, en mijn ongerechtigheid verheelde ik niet; ik zeide: Ik zal de HERE mijn overtredingen belijden, en Gij vergaaft de schuld mijner zonden."

Onder het oude verbond moest elke zonde worden beleden en moest er een dier worden geslacht. Vele duizenden en wellicht miljoenen dieren zijn geofferd voor de zonden van de mensen. En het heeft helemaal niets geholpen. De zondemacht bleef in stand en het zondigen ging gewoon door. Daarom denken veel mensen dat het ook zo gaat onder het betere verbond, het nieuwe verbond in het bloed van Christus. Elke zonde belijden en steeds opnieuw het offer van Jezus aanroepen en om vergeving smeken, dat is wat veel mensen doen. Het zondigen houdt niet op en het belijden ook niet. Toch spreekt de Bijbel duidelijke taal over het nieuwe verbond: ‘Want door een offerande heeft Hij voor altijd hen volmaakt, die geheiligd worden.’ En ook: ‘Ik zal mijn wetten in hun harten leggen, en die ook in hun verstand schrijven, en hun zonden en ongerechtigheden zal Ik niet meer gedenken.’ De eerste tekst spreekt over geheiligd worden en de tweede over niet meer gedenken. Je kunt alleen geheiligd worden als je gelooft dat God je zonden niet langer gedenkt, omdat ze zijn weggedaan. Dat betekent niet dat je daarom meer kan gaan zondigen, maar juist dat je ermee stopt. Je bent vrijgekocht uit de macht van de zonde om voortaan voor God te leven. Je bent een nieuwe schepping en je hebt de Geest van God. Daaruit te leven betekent dat je geheiligd wordt. Belijd niet langer je zonden, maar belijd wie je bent geworden in Christus. Door dat te doen en ernaar te leven, zul je geheiligd en gelukkig worden.