Psalm 60:12
"Wie zal mij naar de versterkte veste brengen, wie zal mij naar Edom geleiden? Zijt Gij het niet, o God, die ons verstoten hadt; zult Gij, o God, niet uittrekken met onze heerscharen? Bied ons hulp tegen de tegenstander, want mensenhulp is ijdel. Met God zullen wij kloeke daden doen, want Hij zelf zal onze tegenstanders vertreden."
Dezelfde God, die Zijn volk verstoten had, vanwege hun zonden, diezelfde God is ook hun Redder. David heeft dat goed begrepen. Hij werd door God gebruikt om het land te bevrijden van vijanden. Hij moest strijd leveren vanwege de zonden van het volk. Want bij ongehoorzaamheid aan de wet zouden de vijanden langs zeven wegen binnenvallen, had God gezegd. Maar David besefte ook dat mensenhulp ijdel is. Hij moest zich wel tot God keren om verlossing. Er is geen andere Helper. Daarom moet er eerst iets veranderen in het hart. Eerst moet erkend worden dat God de enige is die telt. Daarna mag je de uitkomst verwachten. Daarom gaat bekering vooraf aan redding. In het Nieuwe Verbond geldt dat nog steeds. Bekering gaat vooraf aan behoud, maar er is een heel groot verschil. Bekering onder het Nieuwe Verbond is eens voor altijd. Jezus heeft door een daad van gehoorzaamheid voor altijd degenen die geloven voor God gerechtvaardigd. Eens voor altijd betekent dat het niet steeds herhaald hoeft te worden. De vijanden zijn eens voor altijd uit ons leven weggedaan. Wij kunnen met David zeggen: “Met God zullen wij kloeke daden doen, want Hij zelf zal onze tegenstanders vertreden.”
Geen opmerkingen:
Een reactie posten