Psalm 72:15
”Want hij zal den nooddruftige redden, die daar roept, mitsgaders den ellendige, en die geen helper heeft. Hij zal den arme en nooddruftige verschonen, en de zielen der nooddruftigen verlossen. Hij zal hun zielen van list en geweld bevrijden, en hun bloed zal dierbaar zijn in zijn ogen. En hij zal leven; en men zal hem geven van het goud van Scheba, en men zal geduriglijk voor hem bidden; den gansen dag zal men hem zegenen.”
David de profeet schrijft hier over de toen nog toekomstige Verlosser. Hij zal redden, verlossen, helpen, bevrijden, maar het allerbelangrijkste: Hij zal leven! Wat een verademing, de dood zal niet meer heersen, maar het leven. De Here Jezus zei zelf dat Hij het leven is en de opstanding. Dat is nog belangrijker dan het kruis en de verlossing, dat Hij leven heeft gebracht. ‘Ik leef en gij zult leven’, heeft Hij gezegd. En ‘wie in Mij gelooft, heeft eeuwig leven.’ Hij is de boom des levens, maar er zijn mensen die liever van de boom der kennis van goed en kwaad eten. Dan leef je niet, maar ben je stervende. Het gaat God niet om regeltjes waaraan je wel of niet voldoet, het gaat om leven, opstandingsleven. Verlost uit de slavernij van de zonde leven we nu voor God. Wie met Christus is gekruisigd, is ook met Hem opgestaan tot nieuw leven. Nieuw leven, niet het voortzetten van het oude. ‘En hij zal leven’, zei David. Dat is de hoofdzaak: we hebben een God die leeft. En wij leven met Hem.
