Hebreeën 10:17 ‘.. en hun zonden en ongerechtigheden zal Ik niet meer gedenken.’
Schuld en schaamte kunnen een mens een leven lang gevangen houden. Had ik maar .., of had ik maar niet.. En ook al is alles vergeven en betaald, toch blijven de herinneringen. Tegenover God heeft iedereen reden voor schuld en schaamte, maar de schuld is weggedaan en de schaamte is door Jezus gedragen aan het kruis. Open en bloot werd Hij bespot. Hij bleef zwijgen en vergeven, zelfs toen er gezegd werd: ‘Anderen heeft hij gered, zichzelf kan hij niet redden.’ Hij vergaf de hand die Hem sloeg, zingen we in een lied. Maar niet alleen vergaf Hij de hand die Hem sloeg, Hij zal er ook nooit meer aan denken. Ik weet niet of alles wat vergeven is, ook vergeten is. Bij mij niet in elk geval, maar zelfs al weet Jezus nog alles, Hij zal er nooit meer op terugkomen. Al onze zonden zijn vergeven en God zwijgt er verder over, Hij gedenkt ze niet meer. Er is geen dreiging van een oordeel dat ooit zal komen. Het oordeel is geweest op Golgotha. Daar heeft God Zijn liefde voor de wereld bewezen. Daar vond de verzoening plaats. Laat je niet langer aanklagen door schuld en schaamte, Jezus heeft dat van je weggenomen.
