Psalmen 107:9 'Want wie dorst had, gaf hij te drinken; wie honger had, gaf hij te eten, in overvloed.'
Deze regel uit de Psalmen verwijst naar de woestijnreis van Israël. Een miljoenenvolk te eten en te drinken geven in een woest en leeg gebied laat zien, dat God kan voorzien op manieren die wij niet kunnen bedenken. Zou God een volk bevrijden en niet voor ze zorgen? Zou God een volk onverzorgd de woestijn in sturen? Nee, natuurlijk. Het zijn onze beperkte inzichten in Gods ware aard, die ervoor zorgen dat we in angst zitten en bezorgd zijn. God leert Zijn volk dat Hij betrouwbaar is en dat er bij Hem altijd een oplossing is, voor elk probleem. En de oplossing is ook altijd naar Gods aard, namelijk in overvloed. God is niet karig met Zijn voorzieningen. Ze zijn elke dag nieuw en vers, speciaal op maat voor deze dag. Morgen is er weer een nieuwe dag met nieuwe voorzieningen. We leren in moeilijke omstandigheden hoe de gesteldheid van ons eigen hart is. Gaan we ons beklagen of spreken we vertrouwen uit in de God die zeker overvloedig zal voorzien?
