Hosea 14:3 ‘Assur zal ons niet verlossen, op paarden zullen wij niet rijden. En wij zullen niet meer zeggen tot het werk onzer handen: Onze God! Want van U verkrijgt de wees barmhartigheid.’
Vind je het niet geweldig wat Hosea hier zegt? Die wees, dat zijn wij, jij en ik. We wandelden rond als wezen, geen vader of moeder om ons te helpen. Geen wonder dat we alles zelf wilden doen. We vertrouwden op onze slimheid, op onze ervaring, op de hulp van paarden, of in onze tijd machines. Wat het ook was, we kunnen stoppen erop te vertrouwen. Het is niet langer nodig. We hebben weer een Vader, we zijn geen wezen meer. We hebben de allerbeste Vader van de hele wereld en omstreken. We hoeven ons nergens meer zorgen om te maken, want Hij zorgt voor ons. Goed gezien Hosea.
