Romeinen 8:32 ‘Hoe zal Hij, die zelfs zijn eigen Zoon niet gespaard, maar voor ons allen overgegeven heeft, ons met Hem ook niet alle dingen schenken?’
Is het niet wonderlijk hoe mensen kunnen twijfelen aan Gods liefde? Dat de wereld Hem niet kent, is begrijpelijk, dat nemen we niemand kwalijk. Maar als christenen zich afvragen of God hen wel helpen wil, dan is er iets niet goed gegaan in de prediking. Hoe vaak hoor je christenen bidden om Gods nabijheid. Hoe vaak vragen om hen niet te verlaten. Dat komt door het verkondigen van een verkeerd evangelie. God is niet de ene dag dichtbij en de andere veraf. God is niet de ene keer met ons en de andere keer niet. Hoe kun je twijfelen aan Gods liefde, hoe kun je twijfelen aan Zijn trouw? Hij heeft je Zijn Zoon gegeven toen je nog een zondaar en een hater was. Hoe kun je denken, dat God je nu vergeten zal? De waarheid is, dat dezelfde God die Zijn Zoon heeft geschonken, ons met Hem ook alle dingen schenkt, schenkt, schenkt, schenkt. Je verdient Gods trouw niet, Hij schenkt hem je. En dat geldt voor alles wat je nodig hebt en meer.
