1Johannes 3:21-22 'Geliefden, als ons hart ons niet veroordeelt, hebben wij vrijmoedigheid tegenover God, en ontvangen wij van Hem al wat wij bidden, daar wij zijn geboden bewaren en doen wat welgevallig is voor zijn aangezicht.'
Over deze tekst zou ik een heel hoofdstuk kunnen schrijven, maar ik moet me beperken. We hebben altijd volle vrijmoedigheid tegenover God, maar als ons hart ons veroordeelt, denken we van niet. Johannes keert zich tegen het wettische denken. Wie zal veroordelen wat God heeft gerechtvaardigd? We zijn rein en rechtvaardig, uit genade, uit God. Als ons hart ons veroordeelt kijken we naar onszelf in plaats van naar Jezus. Hij is ons leven en daarom krijgen we wat we bidden, we hebben het alles al in Hem ontvangen. Het ontvangen van God heeft niets te maken met ons gedrag, maar alles met ons geloof. Als ons hart ons niet veroordeelt, hebben we vrijmoedigheid, dat beseffen we dan. Als ons hart ons wel veroordeelt, denken we dat we onze vrijmoedigheid bij God hebben verspeeld en dan kan God ons niet meer bereiken, dan verstoppen we ons voor Hem. Laat je niet wijsmaken, dat je Gods goedheid en gunst kan verspelen door je gedrag. Daarmee zeg ik niet dat alles wat je doet goed is, maar het is vanuit Gods liefde en vanuit de vrijmoedigheid om Zijn troon te naderen (gebed), dat we ontvangen wat we nodig hebben. Het gebod van God is dat we in Zijn liefde blijven, Zijn genade niet ontkennen, anders doen we Hem, onszelf en anderen tekort.
